vrijdag 3 augustus 2018

1 augustus

We zijn op tijd uit de veren in het Red Roof Inn hotel in Rancho Cordova, waar het verblijf niet zo interessant was. We checken uit en gaan op weg voor onze laatste rit naar San Francisco, met tussenstop in Napa Valley.

Het is een dik uur rijden naar Napa Valley, de bekendste en ook duurste wijnregio van de Verenigde Staten. We stoppen in het stadje Napa voor een verkenning en om te ontbijten. Napa is klein maar gezellig en kan ons wel bekoren. Als we wat wijn willen gaan proeven, blijkt dat dit toch enorm duur is, hetgeen we op voorhand al hadden gevreesd. Het kost 20$ om een nipje te nemen van 4 wijntjes naar keuze. Dat laten we aan ons voorbijgaan en we beslissen om nog een klein toertje door de wijnvallei te doen, vooraleer we verder rijden naar San Francisco.




Op de GPS is aangegeven dat de trip naar San Francisco ons ook nog een uurtje kost, maar dat valt dik tegen. Het drukke verkeer zorgt ervoor dat het bijna 3 uur wordt. Uiteindelijk bereiken we het Americania hotel, checken in, en gaan dan verder onze auto inleveren in de stad. We klokken af op 3.985 km en zijn best tevreden van onze 2 Dodge Caravans, die goed dienst hebben gedaan.

Als we terug in het hotel zijn, wordt het tijd om de stad te gaan verkennen. We lopen helemaal langs Union Square (de grote markt), verder door Chinatown en Little Italy naar Fisherman’s Wharf, waar we op Pier 39 in het Hard Rock Cafe gaan eten. Onderweg hebben we ook Lombard Street, het meest kronkelige straatje ter wereld, in de verte zien liggen. We eten er opnieuw lekker en wandelen nadien terug naar het hotel.















De eerste kennismaking (voor de meesten toch) van San Francisco was veelbelovend. Morgen gaan we ze verder ontdekken.

31 juli

We slapen nog een beetje uit in ons hotel in Reno en gaan tegen een uur of 11 uitchecken. Daarna vertrekken we richting Sacramento, waar we nog een tussenstop doen vooraleer we in ons einddoel San Francisco terechtkomen.

De rit bedraagt maar een goeie 200 km, maar het is erg druk op de Californische Highways. We staan een paar keer in de file en moeten nog eens stoppen voor een tankbeurt. Daarom is het al tegen drieën wanneer we ons hotel bereiken.




Het hotel ligt echter in Rancho Cordova, wat een voorstadje is van Sacramento, en de afstand naar het centrum bedraagt nog een dikke 20 km. Te voet is dat natuurlijk niet te doen en met de taxi kost het teveel. We gaan dus op zoek naar alternatieven en vinden een treinverbinding, die vlakbij gelegen is. Luc en Frieda vertrouwen het zaakje niet helemaal en blijven in het hotel, waar ze in de buurt iets gaan eten. Wij gaan dus met zijn zeven op stap naar Old Sacramento.

De reis met de trein neemt iets meer dan een halfuur in beslag en er komen heel wat rare figuren opgestapt. Op een gegeven moment ruikt heel de wagon naar wiet, maar het is best veilig. We moeten afstappen op 8th Street en dan nog een kwartiertje stappen vooraleer we in het gezellige Old Sacramento terechtkomen. We gaan er dadelijk iets drinken bij Joe’s Crab Shack, waar het heel goed toeven is.

Als het ‘Happy Hour’ voorbij is, gaan we even het oude stadsgedeelte bezoeken en kunnen wat mooie fotootjes maken. Daarna keren we terug om onze honger te gaan stillen.





Dirk en ik nemen de specialiteit van het huis, de ‘steampot’ en eten er ronduit voortreffelijk. Ik neem dan ook nog de speciale ‘Shark cocktail’ en dat is ook wel een belevenis. Enfin, we beleven een heel leuke avond en keren tegen een uur of 10 terug met de trein.








Dit was een improvisatiedagje dat best wel leuk uitdraaide in de USA.